Persoonlijk blog
Hoe mijn interesse in locatie onafhankelijk werk is ontstaan
De aanleiding: het boek
Interesse in reizen en andere culturen heb ik altijd al gehad. Maar vorig jaar kwam ik voor het eerst in aanraking met het fenomeen ”Digital Nomad”. Ik kocht het boek Handboek van Wereldburgers van Esther Jacobs voor mijn partner Herco, maar las het zelf in een ruk uit. ‘Dit wil ik ook!!’, zei een stemmetje bij mij van binnen. Vervolgens las ik het boek Digital Nomads en Een werkweek van 4 uur van Timothy Ferris. Ik googelde er flink op los. Als een spons nam ik alle informatie die ik kon vinden over deze manier van leven en werken op.
Digitaal handig worden
Digital Nomad zijn twee woorden. Het Nomad deel kan ik best onder de knie krijgen, dat zal mij niet zoveel moeite kosten. Maar het digitale aspect was wel iets waar ik wat mee moest. Tenslotte ben ik bepaald niet van de generatie ”Digital Natives”.
Dus begon ik met het digitaliseren van mijn archief. Ik ben Evernote gaan gebruiken om mijn notities, kopieën en allerlei andere informatie in te ordenen en bewaren. Trello gebruik ik nu om mijn werkzaamheden en projecten te plannen en Dropbox om al mijn documenten en foto’s te bewaren. Verder ben ik allerlei webinars, workshops en seminars gaan volgen op het gebied van online marketing en social media. Ik heb een cursus SEO-schrijven gevolgd en meerdere trainingen gevolgd bij Weblish, een opleider op het gebied van WordPress en online marketing. Op dit moment doe ik nog een opleiding tot Webassistant. Dit met als doel om goed inzicht te krijgen in de mogelijkheden om op afstand te werken.
Flexibel en op afstand werken
Op zich heb ik het al redelijk goed voor elkaar, hoor. Althans, dat vind ik zelf. Ik werk op zelfstandige basis als recruitment consultant en ben associate partner bij Captiva, een klein werving & selectiebureau gespecialiseerd in het bemiddelen voor functies op het gebied van recruitment, HRM, sales en management. De markt is goed, dus we hebben veel werk. Ik hoef niet persé naar kantoor als ik geen zin heb en spreek ook regelmatige op andere locaties af. Of ik werk vanuit huis.
Wij hebben een zeilboot en die ligt momenteel in de Middellandse zee. Ik ga daar regelmatig naar toe. En dan werk ik ook gewoon door vanaf de boot. Ik kan dan geen mensen live spreken, maar als dat echt nodig is nemen mijn collega’s het over. Facetimen of skypen kan wel. Ik kan op afstand in het systeem en searchen doe ik meestal via Linkedin, dus dat kan ook op afstand. En inmiddels heb ik een heel groot netwerk binnen dit segment en ook een groot bestand aan eigen kandidaten, dus ik kan vaak direct schakelen. Meestal merkt niemand het dat ik vanuit een zeilboot in Spanje aan het werk ben, in plaats van een kantoor in Nederland.
De afgelopen jaren heb ik gemiddeld wel een week of 14 per jaar op onze zeilboot gebivakkeerd. Dit wil ik in de toekomst graag uitbreiden. Vandaar dat ik mij ben gaan oriënteren op activiteiten en taken die onafhankelijk van tijd en plaats gedaan kunnen worden. Werken vind ik niet erg, leuk zelfs. Als ik zelf maar kan bepalen waar en wanneer…
Het lijkt mij mooi om mensen die ervoor kiezen om hun werk in te richten in een manier van leven waar ze zelf voor kiezen te verbinden met bedrijven die hier open voor staan. Ik geloof dat deze manier van werken, het werken van de toekomst is. Daarom heb ik Locatie Onafhankelijk Werk opgericht.
Wannabe Digital Nomad
Ooit dacht ik zelf ook een “wereldburger” te worden. Als 11 jarige ging ik ruim een maand op een internationaal kinderkamp in Costa Rica (C.I.S.V.), waar allerlei kinderen uit de hele wereld waren. Daardoor was ik al jong geïnteresseerd in verschillende culturen. Na mijn middelbare school zat ik drie maanden in Barcelona om Spaans te leren en vertrok ik daarna vrij impulsief als au-p air naar Amerika. Daar werd ik verliefd op een Amerikaan en na mijn propedeuse aan het N.W.I.T. in Breda (ik had toen nog de ambitie om reisinkoper te worden…), besloot ik verder te studeren in Florida. Mijn ouders waren niet vermogend en hadden hier niet de financiële middelen voor, maar ik kreeg het wel voor elkaar. Het was geen makkelijk “studentenleven”, want naast de fulltime studie, werkte ik ook fulltime (illegaal) als serveerster. Ik heb er 2,5 jaar met afwisselend heel veel, en af en toe minder plezier gewoond, maar wel veel geleerd. , Toen de liefde was bekoeld, besloot ik terug tekeren naar Nederland.
Mee in de ”Rat Race”
Ik dacht tijdelijk te gaan werken als stewardess om zo betaald meer van de wereld te kunnen zien, maar werd eigenlijk meteen bij terugkomst in Nederland gevraagd als intercedente bij een uitzendbureau. Al snel zat ik in het georganiseerde Nederlandse leven, begon carrière te maken.
Naast het werk bleef ik me ontwikkelen en opleidingen volgen. Ik leerde Herco kennen, die mijn grote liefde bleek. In die periode ging wel al mijn geld op aan reisjes: Thailand, Jordanië, 6 weken rondtrekken door Indonesië, Mexico, Nepal en kleinere tripjes binnen Europa naar Boedapest, Praag, Kopenhagen, etc. Maar het moest wel altijd passen binnen de vakantiedagen, dus er was meestal wel tijdsdruk.
En zo gaat het dan vaak: we kochten een huis, kregen twee heerlijke dochters en Herco maakte snel carrière. Kortom, we draaiden vol mee in de Ratrace. Wat ons overigens ook heel erg veel heeft gebracht, moet ik zeggen. Om toch een reisgevoel te houden, kochten we een zeilboot en ging ik zeilcursussen volgen om het ook te leren. We zaten veel op de boot met onze kleine kinderen en gingen elke zomer iets verder weg. Denemarken, Zweden, Noorwegen, Engeland, Bretagne en de Kanaaleilanden. We droomden van een wereldreis met de boot, maar er zijn altijd beren….
Omkeer
Drie jaar geleden nam Herco een sabbatical (en inmiddels is hij ook zelfstandig ondernemer), waardoor we meer tijd aan boord kunnen doorbrengen. In 2014 hebben we rustig de West-Franse kust verkend en de boot in de winter in La Rochelle achtergelaten. (Dat jaar trouwens ook nog met de meiden naar New York geweest, een grote wens van ze). De zomer van 2015 hebben we langs de Noord-Spaanse kust gevaren en vijf en halve week met onze dochters de Ria’s in Galicië verkend en vervolgens afgezakt naar Lissabon. Vorige winter lag onze boot in Lagos, Algarve, Portugal.
De afgelopen zomer zijn we de Middellandse Zee in gegaan en hebben we rond de Balearen gevaren. Deze winter ligt de boot in Alicante. En zo schuiven we elk jaar een stukje op en trekken we langzaam door Europa. Ik ben dus eigenlijk een wanna-be Digital Nomad en een parttime traveller…
Maar mijn wens is om als de meiden zelfstandig zijn, alsnog die wereldreis met de boot te maken… En tijdens die reis gewoon te kunnen blijven werken. Met werk dat past bij het leven waar ik voor kies!