Van Haarlem naar Andalusië (én meer ;))
In gesprek met Nienke van Duijn
Wij mochten in gesprek met Nienke van Duijn. Met haar avontuurlijke karakter en gezin van jonge kinderen heeft ze meerdere keren de sprong naar het buitenland gewaagd. Of het nu gaat om emigreren, terugverhuizen, korte tijd werken vanuit het buitenland of 4 maanden in Spanje met haar gezin op afstand werken. Ze deed het allemaal. Het bedrijf waar ze werkt geeft haar de ruimte om de vrijheid op te zoeken. We vroegen haar naar haar inspirerende verhaal.
1. Wil je je even voorstellen?
“Mijn naam is Nienke van Duijn, een 41-jarige gelukkige – positieve – sportieve- vrouw. Ik ben getrouwd met mijn man en ik heb twee kinderen, van 9 en 7 jaar oud. Ik woon en werk in Haarlem als Customer Success Manager bij Great Place To Work. Dit is een bedrijf dat middels medewerkers onderzoek inzicht geeft in je organisatiecultuur waarbij je erkenning kan krijgen voor goed werkgeverschap. Mijn rol omvat relatiebeheer en het begeleiden van klanten bij het begrijpen en toepassen van onderzoeksresultaten om hun organisatiecultuur te verbeteren.
Ik en mijn gezin hielden altijd al van avontuur. Zo hebben we 3 jaar op Sint-Maarten gewoond. We hebben het hier heel fijn gehad maar na 3 jaar merkte ik toch dat ik familie en vrienden echt ging missen – vooral mijn tweelingzus. Na drie jaar is het kiezen, of blijven en investeren, verder reizen of teruggaan. In augustus 2020 besloten we toen om terug naar Nederland te komen.”
2. Wat was je drijfveer om remote te gaan werken en hoe stond je werkgever hierin?
“Ik heb gekozen om bij Great Place To Work te gaan werken vanwege de people-first mentaliteit die ik belangrijk vind. Voordat we naar Sint-Maarten vertrokken, werkte ik bij een concurrent die ook veel waarde hechtte aan medewerkerstevredenheid en betrokkenheid. Bij mijn vorige werkgever waren de voorwaarden goed en heerste er een cultuur van openheid, vertrouwen en ruimte voor eigen initiatief. Toen we weer terug waren in Nederland, zocht ik naar een vergelijkbare cultuur bij mijn nieuwe werkgever en vond dit bij het bedrijf waar ik nu werk. Aangezien we organisaties adviseren over goed werkgeverschap, moeten we zelf natuurlijk ook het goede voorbeeld geven. De waarden vertrouwen, trots en plezier staan dus ook hoog in het vaandel bij Great Place To Work. Ik waardeer de autonomie en vrijheid die ik hier krijg.
Maar ook hier in Nederland bleef het avontuur lonken in onze gedachten. We hadden allerlei plannen waaronder een groot pand met vrienden op knappen, een camping starten, en meer. Toch gingen deze projecten uiteindelijk niet door. Mijn partner en ik begonnen toen te brainstormen over de mogelijkheden. Mijn man werkte op interim basis en ik heb veel vrijheid vanuit mijn werk. Zoals ze bij ons zeggen: ‘Je bent de CEO van je eigen werk.’ En dat kan alleen maar meer tot uiting komen in het buitenland. Daar heb je echt te maken met je eigen vrijheid en autonomie. We besloten toen om de rondom de zomervakantie voor zes weken naar Italië te gaan. Gedurende deze tijd heb ik nog twee weken vanuit de kantine van de camping gewerkt. Dit beviel erg goed.”
En toen?
“Daarna ben ik met een paar collega’s naar Fuertaventura gegaan om een collega op te zoeken die daar een paar maanden remote werkte. We hebben hier een week samen gewerkt en dat beviel ook erg goed. Tijdens deze periode merkten we hoe leuk het was om weer van elkaar te leren. Je leercurve is eigenlijk groter wanneer je fysiek bij elkaar bent. Dit ontdekten we tijdens het remote werken; we hadden elkaar eigenlijk wel gemist op kantoor. Hier in Nederland hadden we voornamelijk losse flexplekken, dus toen merkten we dat we die verbondenheid en gedeelde ruimte eigenlijk wel erg waardeerden. Nu hebben we hier in Nederland ook een afgesloten ruimte voor ons bedrijf, waardoor we deze verbinding makkelijker kunnen opzoeken met elkaar.
Binnen ons bedrijf was ik vervolgens de eerste die voor 4 maanden naar het buitenland ging. Na Italië hadden we de mogelijkheden binnen school al verkend. En na het horen van verhalen van andere gezinnen die met hun kinderen enige tijd naar het buitenland waren gegaan, besloten mijn man en ik naar Andalusië - Spanje te gaan. We kregen vrijstelling van de leerplicht omdat we een passende school voor onze kinderen hadden gevonden. Hoewel het regelen van deze zaken wat organisatie vereiste, voelde het voor ons als een relatief gemakkelijke stap, vooral in vergelijking met de immigratie naar Sint-Maarten die we eerder hadden gedaan. We wilden graag weer op avontuur gaan en waren bereid om de benodigde regelingen te treffen om dit mogelijk te maken. Belangrijk voor ons was dat we onze kinderen niet te veel wilden belasten en dat de drempel om naar een nieuwe omgeving en school te gaan niet te hoog zou zijn. Gelukkig vielen de kaarten goed voor ons, want we kwamen per toeval uit op een dorpje in Spanje waar al een grote internationale community was.”
4. Hoe beviel dat remote werken?
“Remote werken vond ik erg fijn. Het voordeel van werken in het buitenland, met name in het geval van Spanje, is uiteraard het goede weer. Het tempo was daar veel rustiger voor ons; ik kon werken en daarna meteen de laptop dichtdoen om het zwembad in te duiken. Dit gaf meteen een vakantiegevoel. Het is belangrijk om een duidelijke scheidslijn te hebben tussen werk en 'vakantie', maar dat lukte mij ook goed. Ik hou van structuur en efficiëntie, dus ik begon gewoon 's ochtends om half negen meteen te werken, en dat ging me goed af op die manier. Het is belangrijk om jezelf te kunnen motiveren, en dat lukt me goed omdat ik mijn werk heel leuk vind. Ik heb nog nooit een dag gehad waarop ik met tegenzin moest werken, dat helpt natuurlijk allemaal.
We hadden in Spanje een internationale community en een internationale (vrije) school gevonden, wat voor de kinderen heel fijn was. Ze kregen veel aandacht en er was ruimte voor creativiteit. Het was een veilige omgeving met veel kinderen uit verschillende landen, dus dat was heel prettig. Het gaf ons veel vrijheid en voordelen, ook privé. We hebben veel tijd met het gezin doorgebracht en ervaarde veel meer rust. Ik ben daar bijvoorbeeld begonnen met yoga-sessies. Er waren minder sociale verplichtingen, wat het stressniveau verlaagde en me meer focus gaf op mijn werk. Ik werkte eigenlijk efficiënter dan op kantoor. Ik heb er echt veel aan gehad. Ook had ik soms meer tijd voor mijn werk dan mensen hier in Nederland, wat eigenlijk best opvallend was. De internetverbinding was wel minder sterk dan verwacht, dus daar moesten we nog wel wat aan regelen. En je moet toch even je routine vinden en je omstandigheden kennen en accepteren, dat kost wel even tijd. Maar uiteindelijk ging dat ook allemaal heel goed. We hadden een comfortabele plek en ik kon zowel binnen- als buitenwerken.
Natuurlijk miste ik wel de uitjes en de verbinding met collega's. Daarom ben ik één weekend in die vier maanden naar Nederland geweest om bij het teamuitje te zijn. Dit was geen verplichting, maar dit wilde ik gewoon graag, en het was ook heel erg fijn om daarbij te zijn.”
5. Zijn er dingen die je achteraf anders had willen doen?
“Achteraf gezien had ik nog best twee maanden langer willen blijven. De kinderen waren net gewend geraakt op school en ik had met mijn werk ook niet zo'n dringende noodzaak om terug te keren naar collega's. Toch kwam de timing goed uit, vooral voor de kinderen. We kwamen terug rond de kerst, en in januari begon de school weer. Zo konden ze meteen weer in een fijne flow komen. Een jaar remote werken kan ik me echter niet voorstellen, omdat ik denk dat je dan toch weer afstand begint te voelen tot je collega's. Ik had verwacht dat het lastig zou zijn voor mijn collega’s dat ik zo’n lange tijd in het buitenland was, maar die last hebben ze eigenlijk niet echt ervaren. En ikzelf trouwens ook niet. Mijn collega's zijn echt heel begripvol. Ja, soms missen we iets wat jammer kan zijn, maar dat weegt niet op tegen wat het allemaal oplevert. Bij ons bedrijf heerst echt een grote gunfactor. We gunnen elkaar succes en geluk.”
6. Hoe kijken je kinderen erop terug?
“De kinderen zeggen nu soms dat ze terug zouden willen naar Spanje, maar andere keren zeggen ze juist dat ze hier willen zijn. En eigenlijk is dat het beste antwoord, want ze hebben het daar leuk en ze hebben het hier leuk. Het is ook fijn om te weten dat ze het hier goed hebben en dat ze daar ook een leuke tijd hadden. Ik denk ook wel dat wij als ouders daar een rol in hebben. Wij moeten het goede voorbeeld geven. Als wij er open-minded in staan, dan kunnen zij dat ook. Het ene kind is misschien meer geschikt dan het andere, maar voor ons paste het.”
7. Heb je tips voor anderen?
“Mijn tip is om bij jezelf na te gaan wat je ervoor wilt laten. En als je dat weet, dan kun je gaan. Het is niet alleen een kwestie van denken: ‘Wil ik het?’ Er zijn namelijk heel veel mensen die zeggen dat ze dat willen. Natuurlijk brengt het ook veel risico's met zich mee. Je krijgt te maken met behoorlijk wat onzekerheden. Moet je je huis onderverhuren? Waar kom je terecht? Hoe ga je het vinden? Het kost natuurlijk ook geld en brengt financiële risico's met zich mee. Je moet er best wel wat voor opgeven, en je weet niet wat je ervoor terugkrijgt. Op internet ziet alles er natuurlijk geweldig uit, op LinkedIn en Instagram, maar er zijn ook andere kanten zoals je vaak ziet in het programma 'Ik Vertrek'. Dus ik zou persoonlijk niet zeggen: ‘Ga gewoon.’ Ik zou eerder als tip geven: denk erover na, wat kan én wil ik ervoor opgeven? Zeker als je in die luxepositie zit, kun je veel mogelijkheden creëren. Net als wij, met naar schoolgaande kinderen. Een boek dat ik als tip wil meegeven is "Droomplek geluk". In dit boek staan veel kritische vragen over je droomplek. Dit helpt je om te overwegen wat én of je dingen ervoor wilt opgeven.
Als je over 10 jaar terug zou kijken, waar verlang je dan naar in hoe die 10 jaar eruit hebben gezien? En wat heb je dan te verliezen? Waar zou je trots op zijn geweest? Wat zou je dan willen zien van jezelf? Dat zijn vragen die je jezelf moet stellen voordat je beslist om te vertrekken.”
8. Wat was grappig of bijzonder aan de hele ervaring?
Toen we in december terug naar Nederland reisden (met de auto) en een aantal tussenstops maakten. Wat normaal echte vakantieplekjes zijn, waren nu een beetje treurige, uitgestorven dorpjes omdat iedereen vanwege de feestdagen vertrokken was naar familie en veel winkels gesloten waren. Dat was een vreemde gewaarwording en voelde dus ook een beetje als een anticlimax.
Een interessant en bijzonder aspect is dat anderen je gaan zien als een soort inspiratiebron, terwijl je dat zelf niet per se zo ervaart. De beginfase is eigenlijk het leukst. Het aankomen op de nieuwe plek, de omgeving ontdekken en nieuwe routines ontwikkelen. Maar na verloop van tijd ga je dat allemaal toch als 'normaal' beschouwen. Als je er nu op terugkijkt, realiseer je je hoe gaaf het eigenlijk was wat we hebben gedaan, en voelt het meer als één groot vakantieavontuur."
De cursus "Een Vrijer Werkend Leven"
In deze cursus leer je wat JIJ remote kunt doen
En neem je concreet actie!
In 7 stappen naar jouw locatie onafhankelijke leven en werk
- Reizen en werken op de mooiste plekken óf gewoon vanaf je keukentafel
- Nooit meer in de file staan!
- Inspirerende, gelijkgestemde mensen om je heen
- Werk dat bij je past en waar je blij van wordt
Podcasts
Zeilend de wereld over en ondertussen blijven werken? Hoe dan? In deze podcast serie praten we over locatie onafhankelijk werk en hoe remote werk een vrijer leven faciliteert.